De dagen verstrijken
De dagen verstrijken, je bent niet hier…
Je hebt een eigen thuis, een plek met anderen die ook speciaal zijn.
Er wordt voor je gezorgd, maar dat is voor mij niet altijd makkelijk.
Ik denk veel aan jou.
Ik mis zóveel van je…
Hoe voel je je vandaag?
Wie kijkt er vandaag naar jou?
Zien ze jou en weten ze wat te doen? Of kan ik nog helpen?
Vertel het mij…hoe je dag is.
Heb je plezier, zit je met een ondeugende blik of voel je je niet lekker?
Wordt er gedacht aan… en gehandeld naar de dingen die voor jou belangrijk zijn?
DE dingen die voor jou het leven wat aangenamer maken.
Hoe gewoon ze ook lijken, voor jou maakt het veel verschil.
Geen last van een knellende broek, een jeukende plek of zere keel?
Moet er even een dokter naar je kijken?
Is er tijd voor een 1 op 1 moment, even samen, tijd voor iets leuks?
Vermaak je je?
Ik kom naar je toe, ik hou je vast, ik wil zien hoe het met je gaat.
Mis ik iets, zie ik iets over het hoofd? Ben je gelukkig?
Lastig om je daar te laten wonen, maar ook toch dankbaar dat er een plek is waar
jij jezelf mag zijn, een plek waar ook in mogelijkheden gedacht wordt.
Dat er lieve mensen zijn die met hun hart zorgen voor jou.
SAMEN praten we over jou, hoe kunnen we jouw leven zo fijn mogelijk maken,
IK WIL ALLES VAN JE WETEN,
VERTEL HET MIJ, dan ben ik op afstand, toch dichtbij….
Annemarie Kerkhof- de Haan, moeder van Teun